Padjelanta er rett og slett jysla fine, fantastisk lett å gå, fine stugor å overnatta i og veldig godt merka stiar! Bare så synd at veret ikkje gjorde det litt lettare å fotografera. Regn og skodde er ikkje akkurat det lettaste å ta bilde i. Det blir jo til at ein går på, og stoppa bare når ein skal eta eller drikka!
Er kommen nokså langt inn i Padjelanta, ca 4 mil, til Låddejåkka stugene! Forresten, lura på hvorfor navnå her oppe ser ut til å vera lagte for å meste ikkje konna sei de, og iallefall ikkje konna huska de!! Kver gong eg treffe folk og de spør kor eg ska eller kor eg har gått, står eg der og gjeispa iitte luft og stotra på med jåkki, måkki, jåkka, lakka eller ka det nå er for någe! Ofta må det også snakkast på engelsk, møje utlendingar her, gjer det ikkje lettare akkurat! I dag traff eg någen sveitsiske kjempehyggelige folk, de spurte og eg ga på med det eg konne. Det blei bare tull, til slutt spurte de om eg ville ha sjokolade? De følte sikkert eg trong någe søtt! Og det ville eg jo gjerna ha, fekk ei heile plada! Greie folk dei sveitserane!!
Ein av tingene som er veldig bra, møje bedre enn i Norge, er alle bruene over diverse elvar! Någen av elvane er virkelig store, men sjøl øve små elvar er det flotte bruer. Spurte någen svenskar, de sa det var svenske stat som holdt bruene! Någe å tenka på i Norge og kanskje??